Prowadzimy badania najstarszych ptaków pochodzących z terenu Polski, które żyły we wczesnym Oligocenie (około 30 mln lat temu). Wszystkie badane przez nas szczątki zostały znalezione w morskich osadach w południowo-wschodniej Polsce. Dotychczas zostały opisane 3 okazy. Wśród nich są: koliber Eurotrochilus noniewiczi, nie przypisany do żadnej jednostki systematycznej ptak o stopie podobnej do gołębia oraz nowy gatunek ptaka wróblowego. Ten ostatni o nazwie Jamna szybiaki (nazwa pochodzi od miejscowości Jamna w województwie podkarpackim, w której ptak został znaleziony, oraz od nazwiska znalazcy Roberta Szybiaka) jest prawie kompletnym i bardzo dobrze zachowanym okazem. Jest jednym z dwóch dotychczas opisanych w świecie ptaków wróblowych z okresu oligocenu, a pierwszym z tak dobrze zachowanymi piórami. Budowa szkieletu wskazuje, że był to owoco- lub owadożerny ptak wielkości pluszcza lub skowronka. Budowa piór skrzydeł i ogona dostarczyły informacji o jego wyglądzie zewnętrznym. Upierzenie jest typowe dla dobrze latającego ptaka (krótkie, zaokrąglone skrzydła i ogon), a długie nogi wskazują na poruszanie się głównie po ziemi i wśród krzewów.